“Home office” ya da uzaktan çalışma olgusu hayatımıza 21.yy ile birlikte girdi ve her geçen gün yaygınlaşıp bir miktar da şehir efsanesi haline dönüşmekte.

Bir sürü “geyik” ve “şaka” malzemesi olmasının ötesinde cidden “home office”  bir lütuf mu yoksa Kapitalist düzenin sinsi bir aracı mı sizce?

2005’den bu yana 20-40 % oranında Home Office çalışan bir danışman/yönetici olarak gözlemlerim:

• Bu imkana sahip olmayanlar için şiddetle arzu duyulan bir opsiyon.
• 90+ doğumlu bireyler için aslında gayet doğal bir durum.
• “Evde nasıl konsantre olunur ki?”  bana en sıkça sorulan soru.
• Ev mutfak vb giderlerinin gizli artışı dikkat çekici.
• Tepe yöneticisi gözü ile denetlenebilirliği soru işareti.
• Uzunca süre bu şekilde çalışıldıktan sonra sosyal yanlızlık çekme sorunu ihtimal dahilinde.
• Ulaşım süre ve masraflarında dramatik düşüş en büyük avantaj olsa gerek.
• Hafta sonu/öğle tatili/ akşamları özel hayata direkt ket vurduğu yadsınamaz bir gerçek.
• Dikkat gerektiren işler için aslında geleneksel ofis atmosferinin ne derece elverişsiz olabileceği bir tartışma konusu.